Noord-Holland, Flevoland

Cactussen en Vetplanten vilten

Keuze uit prikken of natvilten van succulenten en of cactussen. Prachtige voorbeelden en er werden prachtige planten gecreëerd die niet van echt te onderscheiden waren.

Huisje/tempeltje vilten met de boeken-methode

Geïnspireerd door de huisjes en tempeltjes van KOVÁCS GABRIELLA. Jolanda Smit, zij is een ervaren docent had alles tot in de puntjes voorbereid. Pakketjes wol lagen klaar in verschillende kleuren en een keuze uit drie modellen huisjes. Jolanda had voor elk model voor de mal een kopie gemaakt. Wij moesten die kopie tweemaal overnemen op ondervloer (het meest gebruikte mallenmateriaal) en op de as van de mal op elkaar naaien zodat er een boekje ontstond met vier gelijke bladzijden. Daarna alle bladzijden aan beide zijden beleggen met wol. Jolanda had gekozen voor vlies van bergschaap. Vlies, omdat het voor de eerste keer als je de boeken-methode gebruikt makkelijker is en bergschaap omdat het snel vervilt. Naar keuze werden de bladzijde drie of vier keer van een laag wol voorzien en daarna versierd. De eindresultaten waren prachtig. Drie soorten mallen en 20 verschillende huisjes.

Zijdar en Anti-Fusant

Een regiodag in de winkel van Zijdar waar ze gewerkt hebben met Anti-Fusant. Een middel dat je op zijde aanbrengt om te voorkomen dat de verfkleuren uitvloeien in de naastgelegen verfkleur. Na het drogen kun je de zijde beschilderen met bijvoorbeeld Ara-silk textielverf. Er werd gewerkt op pongézijde. Pongé is een mooie glanzende zijdesoort en de textielverf gaf briljante kleuren. Al snel waren de eerste creaties klaar om te drogen. Toen werd de chiffon opgespannen. Chiffon en organza vloeien minder uit, dus hoef je niet te impregneren met Anti-Fusant. Daarna werden de zijdes op naaldvlies gevilt. Je kon zelf kiezen of je de matte chiffon of de glanzende pongé wilde invilten. De pongé verliest door het vilten wel iets glans maar krijgt een mooie structuur terwijl de matte chiffon heel glad werd.

Meer informatie over zijdeschilderen:
https://www.zijdewinkel.nl/zijdeschilderen

De regio bespreekt tijdens de regiodagenook TIP, TOP OF FLOPS. Leden nemen viltwerk mee om te laten zien en of te bespreken. Geen flops dit keer, alleen maar succesverhalen!

Willeke had flessen mee die in de Bogolan techniek van de landelijke VKG waren gemaakt. Naaldvlies wordt gebruikt als basis rond een mal en daarop worden uitgeknipte geometrische vormen in contrasterende kleuren ingevilt. Prachtig geschenk om te geven.

Nettie had een “Hooimadam” van vilt gemaakt. Een geheel eigen ontwerp met zwartbles schapenwol van de kinderboerderij. Hooimadammen zijn een nieuwe trend in het streven gas te besparen bij het eten koken. Nettie vertelde dat ze groente een paar minuten kookt en ze daarna 2,5 uur in de hooimadam verpakt laat staan. Na die 2,5 uur is de groente klaar!

Nettie had ook een voorbeeld van een wandobject mee dat ze gemaakt had van oud materiaal waar ze op uitgekeken was. Wat een lef om zo de schaar in iets te zetten!

Madeleine had een tuniek meegenomen, die ze voor zichzelf had gevilt van rode lontwol op zwarte chiffon. Het op maat vilten is gedaan rond een mal van haar eigen lijf die haar man verhard had zodat zij nat vilmateriaal erop kan modelvilten. Zat als gegoten! Daarnaast had zij een winterwarme sjaal mee van alpaca en kameelhaar op een basis van een beige viscose sjaal. Slechts licht door gevilt, dus heel soepel, licht en warm. Het liefst draagt zij hem elke dag!

Feestelijk lichtje

Een ronde bol met een ring van gaatjes, of een langwerpige koker met ronde of platte bovenkant en ook daar gaten in de koker. Opgebouwd uit dubbele lagen vilt met daartussen mallen. Om het licht te laten schijnen moest er in het werk geknipt worden. De buitenste laag openknippen zodat die mal eruit genomen kon worden en kleine knipjes in de binnenste laag, die na stevig door vilten tot spijltjes werden gevormd. Heel bijzonder om te zien hoe van hetzelfde uitgangspunt zo’n grote verscheidenheid aan lampjes is gemaakt. Tot slot was er voor iedereen nog een drietal boeken van Irene de Wolf om mee te nemen.

Tentoonstelling “Vilt Veelzijdig”

Eens in de 2 jaar organiseert de Viltregio Noord-Holland en Flevoland de tentoonstelling “Vilt Veelzijdig” in Het Weefhuis te Zaandijk, een prachtige plek om het werk op te hangen. De tentoonstelling was een groot succes en ruim 150 mensen hebben de tentoonstelling bezocht, zowel viltsters als bezoekers waren verbaasd hoe veelzijdig vilt is.

De volgende leden hebben meegedaan aan de tentoonstelling van 25 en 26 november 2023: Corrie Balk, Mickey Roelse, Marian Bosch, Jolanda Smit, Carine v/d Molen, Jose Dircken Carla Ziere, Linda de Beer, Anke-Marth Jurg,  Mathilde Pielkenrood, Nettie Conijn, Marjolein van Boordt, Lydie Warmerdam, Liesbeth Wieberdink en Amber Paans.

Balletjes vilten

Het thema was kralen vilten: uit de hand draaien of op een breinaald en eventueel borduren ervan. Organisator Marijke Franx had een tafel ingericht met allerlei spulletjes om te gebruiken: alle maten breinaalden, metaaldraad voor armbanden, borduurgaren, pailletten ect. Er werden twee manieren van kralen vilten uitgevoerd:
Er werd op een breinaald, de merinolont of naaldvlies vier lagen dakpansgewijs heen en terug op de natgemaakte breinaald gelegd. Daarna nat maken/zepen en op het bobbeltjesplastic rollen en later flink wrijven. Dit werd te drogen gezet in de vensterbank of buiten in het zonnetje.
En grote en kleine balletjes draaien met water en zeep van bergschaap en lontwol er overheen gelegd. Of balletjes draaien van restjes vilt wat tot kleine stukjes verknipt was.
Ook werden er armbanden en kettingen van metaaldraad omvilt. Waarna voor de finishing touch de kralen, armbanden of kettingen nog geborduurd konden worden. Toen de breinaalden droog waren kon het vilt eraf geschoven worden. Dit kon je verknippen tot kralen of heel houden en er een dikkere ketting door schuiven, klaar om gedragen te worden.

Kolibrie

Vilten van een eenvoudig klein maar bijzonder kleurrijk vogeltje: de kolibrie! We werken deze keer met Tiroler bergschaap, de wol is wat grover dan merino maar vilt snel wat bij deze vorm van “beeldhouwen” met wol wel handig is. Bovendien krijg je met wat stevig doorvilten een heel mooi glad oppervlak zonder dat je uitstekende haartjes moet wegscheren of branden. We begonnen we met het maken van een lijfje, door een vuistdikke pluk wol met zeepwater nat te maken en licht aan te vilten.

Daarna moest er natuurlijk een kopje op komen dat in verhouding was en dat viel niet mee. De kunst is niet te hard te wrijven omdat je dan het laagje wolvlies weer wegpoetst. Ook niet te zacht, want dan gebeurt er weinig. Ook niet te lang, want dan vilt je de wol al teveel in elkaar en hechten nieuwe lagen niet meer zo goed.

Het is dus best even oefenen en er ontstonden dikke, dunne, lange, korte, kromme en rechte snavels! Zo’n staartje mikt dan weer wat minder nauw, dus uiteindelijk kon iedereen verder met het lastigste onderdeel: het maken van 2 gelijk lijkende vleugeltjes die ook nog eens redelijk dicht onder het kopje aangevilt moesten worden en die dik genoeg waren om overeind te blijven staan, maar weer niet te zwaar omdat ze dan naar beneden zouden zakken!

Het eindresultaat was een scala aan kleurrijke kolibries, allemaal verschillend en elk op zijn eigen wijze uniek en mooi.